برقگیر میله ای چیست ؟

اين نوع برقگيرها بصورت دو الكترود يا دو شاخك هستند كه متناسب با ولتاژ، در فاصله معين بين هادي و زمين قرار مي گيرند و در صورت بروز اضافه ولتاژ، بين آنها قوس الكتريكي برقرار مي شود. اين قوس باعث اتصال كوتاه گرديده از اضافه ولتاژ جلوگيري مي كند، البته باعث اختلال در امر برق رساني نيز مي گردد. در شبكه با قدرت كم، با شكل دادن به اين شاخك ها، پس از مدت نسبتاً كوتاهي قوس خاموش مي شود و چون جريان اتصال كوتاه كم بوده، خسارات ناشي از اتصال كوتاه وجود ندارد. در صورت بروز اضافه ولتاژ، در فاصله هوايي بين الكترودها قوس الكتريكي برقرار مي شود و به اين ترتيب از اعمال اضافه ولتاژ به تجهيزات جلوگيري مي شود. از معايب اصلي برقگير ميله اي، عدم توانايي در خاموش نمودن جرقه است و هنگامي كه بر اثر صاعقه جرقه زده شد، اين جرقه باقي خواهد ماند تا زمانيكه دستگاه بدون برق گردد. در نتيجه پس از هر بار جرقه، بايستي شبكه بي برق شده و مجدداً برقدار گردد. بطور كلي معايب اين نوع برقگيرها در برابر تنها مزيت آنها يعني ارزان بودنشان، خيلي زياد بوده و شامل موارد زير مي باشد:

۱- تداوم عبور جريان به زمين حتي پس از حذف اضافه ولتاژ (در نتيجه باعث عملكردن وسايل حفاظتي و ايجاد وقفه در سيستم مي شود).

۲- افت شديد ولتاژ فاز بخاطر اتصال كوتاه شدن فاز در لحظة عبور جريان از جرقه گير.

۳- ايجاد موج بريده شده كه مي تواند سيم پيچي دستگاه ها (ترانسفورماتورها) را تهديد كند.

۴- تحت تأثير قرار گرفتن عملكرد آن با شكل موج اضافه ولتاژ و همچنين شرايط محيطي (فشار، آلودگي، رطوبت، ….).

۵- داراي تأخير زماني متناسب با اضافه ولتاژ (عملكرد نامناسب در برابر اضافه ولتاژهاي با پيشاني تند).

۶- پراكندگي زياد ولتاژ جرقه (بيش از ۴۰%).

جرقه گيرها فقط دو شرط اول يك برقگير خوب را دارا مي باشند.