می توان کابل خودنگهدار را جایگزین هادی های لخت هوایی در نظر گرفت زیرا در برخی از موارد در صورت استفاده از هادی های لخت هوایی امکان بروز حوادث جانی و خسارات مالی وجود دارد. استفاده از کابل های خود نگه دار برای اولین بار به اواسط قرن بیستم میلادی و کشور فرانسه بر می گردد، با این وجود سابقه بکارگیری کابل خودنگهدار در شبکه های برق ایران چندان طولانی نیست اما با توجه به مزایای متعدد مورد استقبال قرار گرفته و جایگاه مناسبی یافته است. در واقع این کابل ها خصوصیات بهتری نسبت به هادی های آنیل نشده مسی دارند. همچنین با توجه به عایق دار بودن امکان بروز اتصالی بین رشته ها و نیز سرقت برق از بین می رود.
کابل خودنگهدار فشار ضعیف ساختاری به هم تابیده دارد که عمدتا در توزیع برق خانگی از آنها استفاده می شود، می توان این کابل های خودنگهدار فشار ضعیف تکفاز و سه فاز را بر اساس تعداد رشته های تشکیل دهنده به صورت زیر طبقه بندی و نام گذاری کرد:
کابل خودنگهدار شش رشته
کابل های خودنگهدار شش رشته از سه رشته فاز، یک رشته روشنایی معابر، و یک رشته نول، و یک رشته نگه دارنده تشکیل شده است.
کابل خودنگهدار پنج رشته
این نوع از کابل های خودنگهدار دارای پنج رشته به صورت سه رشته فاز، یک رشته روشنایی معابر و یک رشته نول نگه دارنده می باشند.
کابل خودنگهدار سه رشته
کابل خودنگهدار سه رشته شامل یک رشته فاز، یک رشته روشنایی معابر و یک رشته نول نگه دارنده می باشد.
کابل خودنگهدار دو رشته