انواع کابل‌ خودنگهدار

استانداردهای کابل ABC

استانداردهای کابل‌های خودنگهدار معمولا بر اساس نوع و کاربردهای خاصی که برای آنها طراحی شده‌اند، مشخص می‌شوند. در صنعت برق و ارتباطات، استانداردهای مختلفی برای کابل‌های خودنگهدار وجود دارد که شامل IEC، ASTM، BS، و AS/NZS است. این استانداردها به طور کلی شامل مشخصات فنی مانند جریان نامی، ولتاژ، عایق، مقاومت در برابر آب و خصوصیات مکانیکی و حرارتی دیگر است که برای حصول اطمینان از عملکرد مناسب و ایمنی کابل‌ها موردنیاز هستند.

نحوه کابل کشی کابل خودنگهدار

برای کابل کشی با استفاده از کابل خودنگهدار در اولین مرحله، تیرهای برق سیمانی باید در محل مناسب قرار گیرند. پس از اندازه‌گیری مقدار کابل موردنیاز و بررسی نیاز منطقه برای کارگذاری کابل سه فاز یا تک فاز، کابل خودنگهدار از طریق کلمپ انشعاب برق، از سر تیر برق به کابل دیگر متصل می‌شود. در انتهای هر خط نیز کلمپ انتهایی مسدود خواهد شد.

ویژگی های کابل خودنگهدار

کابل‌های خود نگهدار دارای هادی آلومینیومی و عایق پلی اتیلن شبکه ای یا کراس لینک هستند و برای نصب این کابل ها روی پایه ها باید از سیم نگهدارنده استفاده شود که نوع این سیم برای کابل‌های فشار قوی از فولاد و برای فشار ضعیف از آلیاژ آلومینیوم است. در کابل خود نگهدار فشار ضعیف از سیم نگهدارنده بعنوان سیم نول نیز استفاده می گردد.

در کابل های خود نگهدار در واقع شش رشته هادی فاز که از جنس آلومینیوم سخت هستند به صورت فشرده به یکدیگر تابیده شده اند که چنین ویژگی مطابق با استانداردهای بین المللی است. در کل می توان گفت این کابل ها برای تامین و توزیع جریان برق در خطوط هوایی با ویژگی کارایی بالا و هزینه کم استفاده می گردد

کاربرد کابل خود نگهدار

کابل‌های خودنگهدار به دلیل طراحی منحصربه‌فرد خود، به طور گسترده در خطوط هوایی برای تأمین برق مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از ویژگی‌های بارز این کابل‌ها، پیشگیری از بروز حوادث ناشی از برخورد یا تماس است. این کابل‌ها به دلیل دارا بودن روکش عایق، در برابر شرایط آب‌وهوایی مختلف مقاوم هستند و از این رو، انتخابی مناسب برای مناطق مختلف جغرافیایی به شمار می‌آیند. همچنین، هزینه نصب پایین‌تر آن‌ها در مقایسه با کابل‌های لخت، موجب کاهش هزینه‌های کلی پروژه‌های برق‌رسانی می‌شود.

از دیگر مزایای کابل‌های خودنگهدار می‌توان به کارآیی بهتر آن‌ها نسبت به کابل‌های مسی لخت اشاره کرد. این کابل‌ها با داشتن روکش پلی‌اتیلن یا کراس‌لینک شده (XLPE) به رنگ مشکی، از دوام و مقاومت بالایی برخوردار هستند. رشته‌های مسنجر نیز از عایقی با چگالی بالای پلی‌اتیلن (HDPE) بهره می‌برند که ضمن افزایش ایمنی، به پایداری و ماندگاری کابل کمک می‌کند. این ویژگی‌ها کابل‌های خودنگهدار را به گزینه‌ای اقتصادی و مؤثر برای انتقال برق در شبکه‌های هوایی تبدیل کرده است.

انواع کابل‌ خودنگهدار

این نوع از کابل‌ها از نظر تعداد رشته‌ها به دو نوع ۵ رشته‌ای و ۶ رشته‌ای تقسیم می‌شوند. مشخصات هر یک از این نوع کابل‌ها عبارت است از:

کابل‌های ۵ رشته‌ای

در کابل‌های خودنگهدار ۵ رشته‌ای از هادی‌های آلومینیومی استفاده می‌شود. تولید این نوع از کابل‌ها براساس استانداردهای بین‌المللی ASTM B231 است. برای هادل نول و مسنجر هم از آلیاژ آلومینیوم استفاده می‌شود.

کابل ۶ رشته‌ای

مشخصات کابل خودنگهدار شش رشته‌ای به این صورت است که از جنس آلومینیوم سخت و مطابق با استاندارد بین المللی ASTM B231 تولید می‌شوند. البته تفاوتشان با نوع ۵ رشته‌ای در آلیاژ مسنجر است که از نوع ۷ رشته‌ای با آلیاژ فولاد گالوانیزه پرکن ساخته شده‌اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *